Psathyrella populina - Peppelfranjehoed

Een determinatie met valkuilen en "toevallig" geluk

Deze zwam werd gevonden in het noordelijk deel van Ledezijde op 27 oktober 2009. Op een al wat verwilderde open plek stonden verschillende oude stobben van populier, waarvan verschillende begroeid met groepen honingzwammen. Het populierenbosje was waarschijnlijk al enkele jaren geleden gekapt, want een aantal stobben waren al behoorlijk vermolmd.
In een holle stronk stond een groepje zwammen, die er toch enigszins verschillend uitzagen dan al die honingzwammen. De hoed was bleek met bruine schubben, die radiaalstralig gerangschikt naar het midden toe dichter bij elkaar zaten en het centrum donkerbruin kleurden. De plaatjes waren wit tot roomkleurig. De steel was witachtig met enkele langvezelige beige vlokken. Er was geen ring. In het veld kon niemand wat aanbrengen over wat dit zou kunnen zijn en dus werd de vondst meegenomen naar huis.
Microscopie leverde niet onmiddellijk wat op, want er waren geen sporen te vinden, wat heel verwonderljk is bij een frisse, volgroeide paddenstoel. Wel waren er dikke opvallende cystiden aanwezig en een wat groenige olieachitge substantie in de omgeving van die cystiden. Achteraf zou blijken dat we misleid werden door de witte plaatjes, die wit of tenminste bleek sporenpoeder laten veronderstellen. Niet opmerkelijk waren bij de microscopie enkele donkere sporen gevonden, maar die werden toegeschreven aan "contaminatie" door vervoer in een verzameldoos, samen met andere, eventueel donkersporige paddenstoelen, meegenomen voor onderzoek.

De vondst vertoonde wel enige gelijkenis met de Psathyrella maculata, die het jaar ervoor in Kartelobos werd gevonden. Maar Psathyerella's hebben donker sporenpoeder. Iets, misschien nutteloos, nakijken kan nooit kwaad en eigenlijk zonder enige hoop op uitsluitsel werd het platenboek van Ludwig geraadpleegd. Op zoek naar de Psathyrella maculata, valt het boek open op de pagina erna en in de linkerbovenhoek staat het evenbeeld van onze vondst. Alles viel als een puzzel in elkaar, het uitzicht, de microscopie en zelfs de nogal speciale vorm van de genegeerde donkere sporen. Dit was dus een bijna steriele vorm van de Psathyrella populina.

In het determinatiewerk Funga Nordica wordt voor deze soort de naam Psathyrella sylvestris gebruikt. Volgens twee andere determinatiewerken, Ludwig en Horak een synoniem, volgens INBO een misvatting.

terug